Pissen op Enschede
“Potjandorie Grie, dit is toch niet normaal wat daar bij jullie gebeurt? En waar was die wethouder? Te laf om zijn zegje te doen?” Mijn zus is woest als ze mij belt, het is de dag na de tv-uitzending van het programma De Opstandelingen. “Knap dat de heer Beunders van Sociaal Hart dit allemaal doet, maar wat een leed, zorgen en stress voor de gedupeerden. Ze wilden alle drie een eind aan hun leven maken. En ze hebben ook nog geld te goed van de gemeente.” Mijn zus kan er niet over uit, is woedend en blijft dat tijdens het hele gesprek; woedend en verontwaardigd.
Het is al weer maanden geleden, dat een research-redacteur van BNN/VARA mij belde met de vraag of ik mee wilde doen aan het tv-programma De Opstandelingen. Bij hun research waren ze mijn naam veelvuldig tegengekomen. Dat klopt. EnschedeAnders heeft al jaren een duidelijke mening over de uitvoering van de bijstand en keer op keer krijgen we gelijk. Daarbij vind ik als je voor zoiets wordt gevraagd, je daar als openbaar bestuurder niet voor weg moet lopen. Ik was onder de indruk hoeveel tijd en aandacht aan het programma wordt besteed, ook vooral in hun onderzoek. Niets werd zomaar klakkeloos aangenomen, alles werd geverifieerd en dubbel gecheckt. Aan het programma deden naast de gedupeerden ook twee juristen mee die een duidelijke mening hebben over wat ze zien in de dagelijkse praktijk (Participatiewet / WMO) van de gemeente Enschede. Enschede komt er niet goed vanaf!
De afgelopen jaren zijn door de onrechtmatige uitvoering van de Participatiewet en de WMO in Enschede duizenden mensen gedupeerd. Alleen al de zoekperiode voor 27 plussers telt ruim 2500 slachtoffers. Hetzelfde geldt voor de gedupeerden die geen wettelijk voorschot ontvingen. Ruim 4500 slachtoffers met hun gezinnen. Bijna 17.000 huishoudens in Enschede leven in armoede. Het gevolg is stress, armoede en schuldenproblematiek in al die gezinnen. EnschedeAnders heeft de Nationale Ombudsman toentertijd gevraagd om onderzoek te doen, naar de informatievoorziening van bijstandsaanvragers van 27 jaar en ouder en wij werden in het gelijk gesteld. De Nationale Ombudsman noemde Enschede een onbetrouwbare overheid, door doelbewust informatie achter te houden. De Rekenkamer Enschede heeft onderzoek gedaan naar bevoorschotting. Ook hier werden wij in het gelijk gesteld. Nu speelt nog steeds de beslagvrije voet, de veelaanvragers, (mensen die 3 tot 5 keer bijstand moeten aanvragen), opvragen medische gegevens en bij WMO: de complexe aanvragen, de ondersteuning huishouden, aanvraag hulpmiddelen, werkdruk wijkteams met de lange wachttijden, alleen al bij jeugdzorg meer dan 12 weken.
Juristen met zaken tegen Enschede, geven aan dat naar schatting in circa 70% van die zaken, de gemeente een onjuist en dus onrechtmatig besluit had genomen, dat moest worden ingetrokken of gewijzigd, dan wel door de rechter werd vernietigd.
En hoe reageert wethouder Kampman op de uitzending? Kampman had een uitzending gezien met de “usual suspects“. Voor hem was het bekende verhaal: ”Pissen op Enschede.” noemde hij het. Verder kwam hij niet. De wethouder zet dus de Nationale Ombudsman, De Rekenkamer Enschede, de Centrale Raad van Beroep, de juristen, Stichting Sociaal Hart, Diaconaal Platform Enschede en enkele kritische raadsleden, weg als “Pissers op Enschede.“ Maar vergeet dat in de uitvoering de inwoner het ware gezicht ziet van Enschede en daar is hij met het hele college verantwoordelijk voor! Als goed bestuurder hoor je de zwakkeren in de samenleving te beschermen en daar had hij met lef een reactie op moeten geven!
Margriet Visser
Raadslid EnschedeAnders