Het verhaal vol ongeloof van Max, een coronapatiënt
ENSCHEDE - Voor menig Tukker is corona een ver-van-mijn-bed-show. In heel Overijssel zijn er tot op heden minder dan 3.100 personen positief getest en er zijn net iets meer dan 300 mensen overleden aan het virus en dat op ruim 1,1 miljoen inwoners. Maar wat gebeurt er als je wel besmet bent? Dit is het verhaal van Max. Dit is niet zijn echte naam, want hij wil zijn verhaal wel delen met iedereen maar hij wil niet overal te boek staan als 'hij die corona had'.
Het is begin maart. De media staan bol van de verhalen over het nieuwe virus: COVID-19. Iedereen krijgt het advies contact te beperken en wanneer er (verkoudheids)klachten zijn die kunnen duiden op corona en verhoging tot 38 graden, vooral thuis te blijven. Max had ook klachten, maar daarbij koorts boven de 38 graden. Hij vroeg de GGD om een test, maar dat werd geweigerd. Ook de huisarts diende dat verzoek in, maar ook hij kreeg nul op rekest. De reden was dat aan vele, maar niet aan alle voorwaarden werd voldaan. Na antibioticakuren werd Max door zijn huisarts doorverwezen naar de longarts. Deze wilde hem echter niet ontvangen in de spreekkamer door de verdenking op corona. Max voelde zich gesteund door de artsen, maar liep wel tegen de muur van bureaucratie op.
Op verzoek van de longarts zijn wel foto's en scans gemaakt. Deze lieten ook de voor corona kenmerkende vlekken op de longen zien en zelfs na het uitsluiten van longkanker was het krijgen van een coronatest nog lastig. Uiteindelijk werd in mei de test uitgevoerd. Het laat zich misschien al raden: het COVID-19-virus werd niet meer aangetroffen, maar wel antistoffen tegen het virus. De huisarts en de longarts gaan er dan ook vanuit dat Max corona heeft gehad.
Hoe Max het virus heeft opgelopen is onduidelijk. De rest van zijn familie, vrienden en kennissen is niet ziek geweest, behalve enkele collega's. Eén bron aanwijzen lijkt onmogelijk. Wel heeft hij ondanks het uitblijven van de test de nodige voorzorgsmaatregelen getroffen. Zo bleven hij en zijn partner in thuisquarantaine. Achteraf gezien was het thuisblijven waarschijnlijk ook beter dan verblijf in het ziekenhuis. Hij voelde zich beroerd, maar onder andere zijn huisarts denkt dat het slechter was afgelopen als hij opgenomen was in het ziekenhuis.
Eind juni, wanneer Max zijn verhaal vertelt, geeft aan dat hij nog steeds klachten heeft. Hij heeft nog steeds last van vermoeidheid en hoofdpijn. Verder heeft hij tegenwoordig astmatische klachten, iets waar hij voor maart nooit last van heeft gehad. De vlekken op zijn longen die op de scans zichtbaar waren, zijn inmiddels wel minder geworden, maar nog niet helemaal verdwenen. De longarts heeft Max verteld dat als die vlekken kapotte longblaasjes zijn er niets aan gedaan kan worden. Ook wordt Max gemiddeld vier tot vijf keer per nacht wakker, omdat hij pijn aan zijn longen en tussen zijn schouderbladen heeft. Inmiddels is Max ondanks zijn aanhoudende klachten wel weer aan het werk gegaan. Longarts, huisarts en bedrijfsarts twijfelen niet aan de diagnose COVID-19, maar op de werkvloer is dat anders.